Tu su se preplitale priče i legende kako se tu nalazi kraj sveta, da su tu razna morska čudovišta i zveri koje proždiru brodove, a onda sledi ponor. Irska je zahvaljujući svom geografskom položaju bila pošteđena od invazija raznih naroda i Hrišćanstvo se neometano uzdizalo. U širenju i odbrani Hrišćanstva bila su dva pravca: jedan iz Rima, a drugi iz Irske. Iz Irske, Hrišćanstvo se prenosilo iz Ulstera zahvaljujući propovedima svetog Patrika, preko Kaledonije tj. Škotske. Iz Rima su poslati Avgustin i Teodor iz Tarzusa.
Povratak Hrišćanstvu je značilo povratak obrazovanosti i civilizaciji.
Kao što sam napisao bilo je nekoliko nordijskih invazija. U jednoj od njih osnovane su i nordijske kraljevine: Eseks, Saseks i Kent.
Prva nordijska kraljevina koja je prihvatila Hrišćanstvo je Kent. Zahvaljujući jednoj ženi, obrazovanoj i zahvaljujući njenom poreklu. Ona je bila kraljica Kenta, Berta. Berta je poticala iz Franačke koja je još ranije primila Hrišćanstvo. Živela je u šestom veku, a umrla početkom sedmog. Bila je udata za kralja Kenta, Etelberta od koga je bila starija skoro dvadeset godina. Bertin otac, kralj Karibert je dao svoju ćerku kentskom kralju pod uslovom da ima slobodu da slobodno ispoveda svoju veru- Hrišćanstvo. Pošto je Kent prvi primio Hrišćanstvo tu je i dan danas biskupska stolica. Naslednik Berte i Etelberta je bio njihov sin, Edbald. O tome da borba za povratak Hrišćanstva nije završena govori i priča o životu ovog kralja. Edbald je bio paganski kralj, nije prihvatao krštenje i čak je protivno crkvenim zakonima oženio svoju maćehu. Na kraju,ipak, vladao je kao hrišćanski kralj. Druga kraljevina koje je prihvatila Hrišćanstvo je Nortumbrija.
Razne hronike svedoče da su se borbe vodile između paganskih i hrišćanskih vladara i njihovih kraljevina. Bili su to ratovi dva sveta, dva pogleda na svet i ratovi religija. Radilo se o pobedi magije i paganizma ili Hrišćanstva. Svet je bio na raskršću. Jedna od takvih hronika beleži kako je 796. godine došlo do rata između kralja Mersije, Keneulfa i kralja Kenta, Prene. Kralj Kenta je poražen .Odveden je kao zarobljenik u Mersiju gde su mu iskopane oči i odsečene ruke.
Točak istorije koji se nemilosrdno okreće nije bilo moguće zaustvaiti. Arturijanske legende pa i čak samu sagu o kralju Arturu treba posmatrati kako se u njima prepliću paganizam i Hrišćanstvo. Završila se jedna era gde je svet magije zamenjen novim svetom. Sve ono što je bilo vezano za magiju i paganizam proglašeno je đavolskim i odbačeno. Iz bitaka i ratova, u krvi, rađao se novi svet, rađao se srednji vek. Drevna božanstva zauvek su zaćutala ali su priče o njima preživele vraćajući nas u romantično vreme gde se stvarnostr prepliće sa nemogućim.
Berislav Kangrga
Povratak Hrišćanstvu je značilo povratak obrazovanosti i civilizaciji.
Kao što sam napisao bilo je nekoliko nordijskih invazija. U jednoj od njih osnovane su i nordijske kraljevine: Eseks, Saseks i Kent.
Prva nordijska kraljevina koja je prihvatila Hrišćanstvo je Kent. Zahvaljujući jednoj ženi, obrazovanoj i zahvaljujući njenom poreklu. Ona je bila kraljica Kenta, Berta. Berta je poticala iz Franačke koja je još ranije primila Hrišćanstvo. Živela je u šestom veku, a umrla početkom sedmog. Bila je udata za kralja Kenta, Etelberta od koga je bila starija skoro dvadeset godina. Bertin otac, kralj Karibert je dao svoju ćerku kentskom kralju pod uslovom da ima slobodu da slobodno ispoveda svoju veru- Hrišćanstvo. Pošto je Kent prvi primio Hrišćanstvo tu je i dan danas biskupska stolica. Naslednik Berte i Etelberta je bio njihov sin, Edbald. O tome da borba za povratak Hrišćanstva nije završena govori i priča o životu ovog kralja. Edbald je bio paganski kralj, nije prihvatao krštenje i čak je protivno crkvenim zakonima oženio svoju maćehu. Na kraju,ipak, vladao je kao hrišćanski kralj. Druga kraljevina koje je prihvatila Hrišćanstvo je Nortumbrija.
Razne hronike svedoče da su se borbe vodile između paganskih i hrišćanskih vladara i njihovih kraljevina. Bili su to ratovi dva sveta, dva pogleda na svet i ratovi religija. Radilo se o pobedi magije i paganizma ili Hrišćanstva. Svet je bio na raskršću. Jedna od takvih hronika beleži kako je 796. godine došlo do rata između kralja Mersije, Keneulfa i kralja Kenta, Prene. Kralj Kenta je poražen .Odveden je kao zarobljenik u Mersiju gde su mu iskopane oči i odsečene ruke.
Točak istorije koji se nemilosrdno okreće nije bilo moguće zaustvaiti. Arturijanske legende pa i čak samu sagu o kralju Arturu treba posmatrati kako se u njima prepliću paganizam i Hrišćanstvo. Završila se jedna era gde je svet magije zamenjen novim svetom. Sve ono što je bilo vezano za magiju i paganizam proglašeno je đavolskim i odbačeno. Iz bitaka i ratova, u krvi, rađao se novi svet, rađao se srednji vek. Drevna božanstva zauvek su zaćutala ali su priče o njima preživele vraćajući nas u romantično vreme gde se stvarnostr prepliće sa nemogućim.
Berislav Kangrga
